تفاوت عرضه و تقاضا با حمایت و مقاومت کلاسیک؛ چرا سطوح شما می‌شکنند؟

بسیاری از معامله‌گران در ابتدای مسیر خود یاد می‌گیرند که خطوطی را روی قله‌ها و دره‌های قبلی رسم کنند و آن‌ها را «حمایت» یا «مقاومت» بنامند. اما بارها پیش می‌آید که قیمت بدون هیچ توجهی از این خطوط عبور می‌کند یا پس از یک شکست فریبنده (Fakeout)، مسیر خود را تغییر می‌دهد. چرا؟ چون بازار بر اساس خطوط حرکت نمی‌کند؛ بازار بر اساس عدم تعادل بین سفارشات خرید و فروش حرکت می‌کند.

در این مقاله، به کالبدشکافی تفاوت‌های ساختاری بین حمایت و مقاومت کلاسیک (S&R) و نواحی عرضه و تقاضا (S&D) می‌پردازیم و خواهیم دید که چرا بانک‌ها و مؤسسات مالی بزرگ، به جای خطوط، در «زون‌ها» معامله می‌کنند.

۱. حمایت و مقاومت کلاسیک: دیدگاه معامله‌گران خرد

حمایت و مقاومت کلاسیک بر اساس این ایده است که قیمت در گذشته به یک سطح خاص واکنش نشان داده و احتمالاً در آینده نیز به آن واکنش خواهد داد.

• حمایت (Support): سطحی که در آن تمایل به خرید به اندازه‌ای قوی است که از کاهش بیشتر قیمت جلوگیری می‌کند.
• مقاومت (Resistance): سطحی که در آن فشار فروش مانع از افزایش بیشتر قیمت می‌شود.

مشکل اصلی S&R کلاسیک

تریدرهای خرد یاد گرفته‌اند که هرچه یک سطح بیشتر لمس شود، معتبرتر است. اما از دیدگاه نقدینگی، هرچه یک سطح بیشتر لمس شود، ضعیف‌تر می‌شود؛ زیرا سفارشات موجود در آن سطح در هر بار برخورد مصرف می‌شوند و نقدینگی (استاپ‌لاس‌ها) در پشت آن خط جمع می‌شود که هدفی عالی برای شکار بانک‌هاست.

۲. عرضه و تقاضا: دیدگاه مؤسسات مالی و پول هوشمند

نواحی عرضه و تقاضا مناطقی هستند که در آن‌ها یک عدم تعادل (Imbalance) بزرگ بین خریداران و فروشندگان ایجاد شده است. این نواحی ناشی از ورود سفارشات سنگین بانک‌هاست که بازار فرصت نکرده تمام آن‌ها را در یک لحظه پر کند.

• ناحیه تقاضا (Demand Zone): محدوده‌ای که در آن سفارشات خرید بسیار زیادی وجود دارد. وقتی قیمت به این ناحیه برمی‌گردد، سفارشات باقی‌مانده (Unfilled Orders) فعال شده و قیمت را به سمت بالا پرتاب می‌کنند.
• ناحیه عرضه (Supply Zone): محدوده‌ای پر از سفارشات فروش انباشته شده. بازگشت قیمت به این منطقه منجر به ریزش شدید می‌شود.

تفاوت کلیدی در "تعداد برخورد"

برخلاف S&R، در عرضه و تقاضا اولین برخورد (Fresh Zone) معتبرترین و قدرتمندترین است. هر بار که قیمت به یک زون عرضه یا تقاضا برمی‌گردد، مقداری از سفارشات بانک‌ها مصرف می‌شود تا زمانی که زون کاملاً تخلیه شده و قیمت از آن عبور کند.

3. نحوه شناسایی نواحی عرضه و تقاضا روی چارت

برای شناسایی این نواحی، ما به دنبال حرکت‌های انفجاری هستیم. چهار الگوی اصلی برای این کار وجود دارد:

الف) الگوهای برگشتی (Reversal Patterns)

1. Drop-Base-Rally (DBR): قیمت می‌ریزد، مدتی در یک محدوده کوچک درجا می‌زند (Base) و سپس با قدرت صعود می‌کند. این "Base" ناحیه تقاضای ماست.
2. Rally-Base-Drop (RBD): قیمت صعود می‌کند، درجا می‌زند و سپس سقوط می‌کند. این "Base" ناحیه عرضه است.

ب) الگوهای تداومی (Continuation Patterns)

1. Rally-Base-Rally (RBR): قیمت صعود می‌کند، استراحت کوتاهی انجام می‌دهد و دوباره به صعود ادامه می‌دهد.
2. Drop-Base-Drop (DBD): قیمت می‌ریزد، استراحت می‌کند و دوباره به ریزش ادامه می‌دهد.

4. چرا بانک‌ها سطوح حمایت و مقاومت شما را می‌شکنند؟ (نقدینگی)

این بخش مهم‌ترین دلیل شکست تریدرهای خرد است. بانک‌ها برای باز کردن پوزیشن‌های بزرگ خود نیاز به نقدینگی دارند. نقدینگی یعنی «استاپ‌لاس‌های تریدرهای دیگر».

وقتی همه تریدرهای خرد یک خط حمایت کلاسیک رسم می‌کنند و استاپ خود را زیر آن می‌گذارند، بانک‌ها قیمت را به زیر آن خط می‌کشند تا استاپ‌ها فعال شود. فعال شدن استاپِ خریداران یعنی «سفارش فروش». بانک‌ها از این سفارشات فروش برای پر کردن سفارشات خرید سنگین خود استفاده می‌کنند. به این حرکت نفوذ کاذب یا شکار نقدینگی (Liquidity Sweep) می‌گویند.

در حالی که تریدر خرد فکر می‌کند حمایت شکسته شده و باید بفروشد، تریدر عرضه و تقاضا می‌داند که قیمت تازه وارد یک «زون تقاضای اصلی» شده است.

5. ترکیب عرضه و تقاضا با اخبار تقویم اقتصادی

نواحی عرضه و تقاضا اغلب در زمان انتشار اخبار مهم (که در تقویم اقتصادی سایت مشاهده می‌کنید) شکل می‌گیرند.

• خبر به عنوان کاتالیزور: اخبار مهم مثل نرخ بهره یا تورم (CPI)، دلیلی فاندامنتال برای بانک‌ها فراهم می‌کنند تا حجم‌های عظیم خود را وارد بازار کنند.
• تشکیل زون جدید: حرکات انفجاری که بلافاصله بعد از خبر رخ می‌دهند، معمولاً معتبرترین نواحی عرضه و تقاضا را برای هفته‌های آینده ایجاد می‌کنند.

توصیه حرفه‌ای این است که همیشه منشأ حرکت‌های خبری بزرگ را علامت‌گذاری کنید؛ چرا که قیمت در آینده با دقت بسیار بالایی به آن‌ها واکنش نشان می‌دهد.

6. استراتژی عملی: چگونه در نواحی S&D معامله کنیم؟

برای داشتن یک ترید با احتمال موفقیت بالا، این چک‌لیست را دنبال کنید:

1. شناسایی حرکت انفجاری: به دنبال جایی بگردید که قیمت با کندل‌های بدنه بلند (Marubozu) از یک محدوده خارج شده است.
2. رسم زون: محدوده "Base" یا آخرین کندل مخالف قبل از حرکت بزرگ را رسم کنید.
3. بررسی ناهماهنگی (Imbalance): آیا قیمت در حرکت خود شکاف (Gap) یا FVG ایجاد کرده است؟ اگر بله، زون معتبرتر است.
4. صبر برای بازگشت (Return to Impulse): هرگز قیمت را تعقیب نکنید. منتظر بمانید قیمت به آرامی به زون شما بازگردد.
5. تأییدیه در تایم‌فریم پایین: وقتی قیمت به زون رسید، در تایم‌فریم پایین‌تر (مثلاً ۱ دقیقه یا ۵ دقیقه) به دنبال یک CHOCH (تغییر ماهیت) بگردید و سپس وارد شوید.

جمع‌بندی: از خطوط به سمت زون‌ها حرکت کنید

تفاوت عرضه و تقاضا با حمایت و مقاومت کلاسیک، تنها در نحوه رسم نیست، بلکه در درک جریان سفارشات (Order Flow) است. حمایت و مقاومت کلاسیک به شما می‌گوید تریدرهای خرد کجا هستند، اما عرضه و تقاضا به شما می‌گوید بانک‌ها کجا منتظرند.

با جایگزین کردن خطوط ساده با زون‌های عرضه و تقاضا و در نظر گرفتن نوسانات ناشی از تقویم اقتصادی فارکس، شما می‌توانید از تله‌های نقدینگی عبور کرده و در سمتی از بازار قرار بگیرید که پول واقعی در آن جریان دارد.

مطالب زیر را از دست ندهید:

همبستگی ارزها؛ کلید طلایی برای جلوگیری از ضرر مضاعف و مدیریت ریسک

راهنمای جامع انواع دستورات معاملاتی در متاتریدر